Mirror

I never hated myself as much as I did tonight. Looking at the mirror has been more agonizing than I thought. I wish never had it in this flat. And this flat—this flat makes me feel underground, even when it is located at the second floor. I don’t like what I see in reflective surfaces. It is a reminder of how distraught have become in the past four months. Smiling is okay, unless until I see my face. I’ve never been this pretentious. Have I came to here to learn how to pretend? Learn how to fool myself?

Continue reading Mirror

Waking

August
That short moment of consciousness between sleeping and waking tricks me into thinking that I’d feel the sun’s heat through my window and my dad’s cursing. I open my eyes; I remember the heavy duvet on me and my cold, dry throat. I wake up remembering I am here, my home a fortune away.

Continue reading Waking

Pan Balaan

Kampana ang kahumot sa pan sa Arbee’s; bag-ong luto.
Hinay-hinayng nilakaw akong kobalong tiil nga nalimot unsa ang makatsinelas.
Mahulog sa yuta ang lapok sa akong nawng
kon asa nagminyo ang luha, singot, ug abog sa kadlawong kalsada.

Sa pagduol nako, nikanta ang tiyan nga gahilab,
nangandoy nga mahapuhap ang pan
likod sa bildo ug alisngaw.

Sa kagutom, nausab ang nawng sa ginoo.

Ang init sa bag-ong haon mabati nalang sa kurog nga kamot.
Ang mata nipiyong, daw nag-ugom.

Ninaog akong kamot palayo sa bildo,
Ug ako nanguros.

Kaspa

Giilisan ko na akong imported shampoo
Gigamit ang sulod para mapahawa
ang mga puti, katol, nga kaspa
nga mingpriso sa akong ulo.

Sila kuno muhawa
Biyaan akong panit nga tabonon
sama sa yutang akong nadak-an.

Apan sa paghawa nila
Ako nabinlan og samad.
Sa ilang pag-uwat, ako nakapangutana
kon tinuod ba gyod ilang pagbiya.

Kay akong panit gidagit, mingkuyog
sa kaputi sa kaspa.

Ug sa puwa nga mingbisbis sa tabonong pagkatao
ako nakahuna-huna
Akong kaugalingog panit ang nisamad sa akoa.

 

(Kini sumpay sa English poem nga “Dandruff”)

 

Ang Panaw sa Tubig

Ulang mibundak—
dili grasya
Disgrasya.
Ang panganod
nihagba sa yuta.
gadala ug baha
luha
nga minglunop sa
atong siyudad.
tanan minglutaw—
atop
haligi
balay
ang tagbalay.
Apan sa dili pa musaka
ang luha pabalik sa mata
ang baha pabalik sa
inatay nga langit,
munaog ang tanang galutaw
mutago ang lawm nga baha
ubos sa yuta
kuyog sa yangungo ug ang nalumos
nga paglaum.
kini sila madugta. ilubong.
ug tuod, mosaka ug balik ang tubig
magpabilin ang lapok
ug buak
nga pagdahom
ug nasad—
mudag-um.

Elyen

Sa kabaga sa bungbong sa taas nga building,
usahay malimot ko nga duol mis langit.
Naigking ko pagkadungog sa dalugdog;
Pila naman tawn ko ka-oras diri naglingkod?

Akong gutom raba, mutultol na og lunchtime.
Akong ihi, magtimaan na og break.
Ang kahayag sa akong damgo, naggikan nalang sa screen.

Nihilak
daw ang langit. Nabati kini sa akong aping.
Ug ako, mangihi kada saisenta minutos,
naghinaot nga di ko malimot
nga ako tawo.

Disinfection, Exfoliation

Di mapundo akong
wala nga kamot
sa tanang giingon
sa Muklo.

Wala niya hisgoti ang kobal nga nagpalibot sa iyang dughan,
ang kobal nga nagpabaga sa iyang alubaw
ang kobal sa tiyan sa gipanggutom nga ganahan makalimot kon unsa ang magutman
ang kobal sa mga way undang sa pagpangumo
ang kobal sa liog nga di na kamao mulingi

Apan pwerting hisgot niya
sa limpyo niyang mga kamot.
Lumoy. Humot.
Angayang ilabay sa langit.
Mga kamot nga nasubraan sa pagpanghunaw.

Muklo, unsang hugaw ang imong nahikapan
nga ikaw nanghunaw og taman?

 

Alang sa akong “Modern Dad”

Kon pangutan-on ko unsa nang “daddy”, mutubag ko
“Kanang mangitag kimpit para sa hayhayan”
kay siya nangitag mukupot sa iyang mga nilabhan.
Saon ta man, pirme mabali ang mga karaang kimpit sa kamot niyang bug-at.
Pwede sad
“Kanang magsigeg pangita og dagom ug hilo”
kay siya ray kamao mu-ayo sa mga gisi
sa pajama sa iyang mga anak nga pagyaka ra ang nahibaw-an.
Magyawyaw god na siya nganong iyang mga anak di kamao muluto, mulaba, mulimpyo sama niya.
Siya pod
“ang palasyagit og ‘PISTENG YAWA BWESET’
sa alas kwatros kadlawn
kay gilutuan niya ang iyang mga anak og bawn.
Nahimo pa gyod siyang alarm clock sa iyang mga daga
ug sa mga manok nga nanghimuta pa.
Multitasker, oh diba?
Ug amahan
“ang tigtunol sa beer”
“ang tigsyagit og ‘Ay sigeg hinimi diha'”
kay di siya kamao muam-am sa iyang daga nga
gikapoy og pangitag tawo nga mupangga
sama sa iyang papa.
**The dad in this poem is loosely based on my actual dad. lol.**